Je zou het maar doen. In je eentje, een wandeltocht maken van meer dan 500 kilometer. Vijf weken, weg van huis, van je gezin met twee kinderen die zo hun eigen worstelingen hebben. Het is niet voor de hand liggend en misschien is het daarom een boek meer dan waard.

Francine Postma ging op pad. Het St. Olavs pad wandelen. Alleen. Om stil te zijn, om te verdwijnen van de drukte thuis. Eerst met de hoop om na vijf weken herboren thuis te komen. Maar halverwege de tocht ontdekte ze dat ze teveel de omstandigheden wilde veranderen, ze ontdekte dat ze zichzelf moest aanpakken om vrede te hebben.

Zoals ze zegt als ik haar aan de telefoon heb: Shit happens, die omstandigheden kan ik niet veranderen.

Ik spreek haar midden in een tijd dat veel mensen zoeken naar zichzelf. Hoe ze met de omstandigheden moeten dealen.

Francine haar boek, ‘Onderweg‘, verschijnt volgende week en juist voor die mensen is dit boek misschien wel een boek wat op het juiste moment verschijnt.

Boek - ONDERWEG Francine Postma, alleen over de St Olavs wandelroute

Boek – ONDERWEG Francine Postma, alleen over de St Olavs wandelroute

Hoe kom je er bij om in je eentje te gaan wandelen?

Francine: Eigenlijk is dit voor mij vanzelfsprekend. Ik vind het fijn om alleen te wandelen. Als je samen met iemand gaat wandelen dan is het vaak zo dat alle stiltes worden dicht geplamuurd met woorden. Het is fijn om te zijn, in de natuur, je gedachten kunnen verwerken.

Ik wilde na een heftige tijd, waarin onder andere mijn moeder is overleden, rust. Ik wilde verdwijnen. Wandelen is daarvoor, voor mij althans, dé manier. Ik kan goed alleen zijn. Wandelen geeft dan een duidelijke structuur. Je hebt alleen jezelf om voor te zorgen. Voor je eten, jezelf en het slapen, dat is het.

De St. Olavs route is minder bekend, waarom heb je daarvoor gekozen?

Natuurlijk heb ik er wel over nagedacht om de Camino naar Santiago de Compostella te gaan lopen, maar die is zo druk, zoveel pelgrims. Dan word ik afgeleid en overprikkeld. Daarbij heb ik een voorliefde voor het hoge noorden.

Je zou kunnen zeggen dat deze route, de St. Olavsroute, mijn naam riep. In 2013 werd de route door de Zweedse en Noorse overheid afgestoft. Ze wilden deze route in ere herstellen.

Francine Postma Onderweg over de St Olavsroute

Francine Postma Onderweg over de St Olavsroute

Op een dag kwam er iemand van de organisatie bij het huis van een vriendin van mij de bordjes voor de route ophangen. Ook kwamen ze bij haar vragen of ze pelgrims wilden huisvesten.

Was je ook meteen van plan om een boek te schrijven en waarom? Hoe ben je er dan toe gekomen om dat te gaan doen?

Deze vriendin is journalist en zij hoorde dat er journalisten werden gezocht die deze route in de spotlights wilden zetten.

Ik ben toen voor het blad Happinez een stuk van de tocht gaan lopen samen met een fotograaf. Dat beviel zo goed! Ik wilde niet stoppen met lopen.
Het was zo heerlijk om dagen te lopen, helemaal alleen en goed te kunnen nadenken.

Ik wilde de hele tocht gaan lopen. Ik besloot een uitgeverij te benaderen. Via een omweg kwam ik uiteindelijk bij mijn huidige uitgeverij, Fjord, terecht.

Mijn drijfveer was dat ik de tocht echt heel graag wilde gaan doen, en omdat ik ook een schrijver ben was het voor mij logisch om erover te schrijven..

bordje met de richting voor de sint Olavsroute

bordje met de richting voor de sint Olavsroute

Door deze tocht werd er bij mij echt iets geraakt. Het hoge noorden is zo prachtig mooi! De frisheid, er lag nog sneeuw, maar er was toen een soort power lente. Een ontploffing van groene rijkdom, het gaf gewoon een geweldig goed gevoel.

Zijn er ervaringen op die wandeltocht waardoor je nu anders tegen het leven aankijkt?

Halverwege de wandeltocht kwam er een soort realisatie. Ik wilde mezelf veranderen.
Normaal gesproken reageer ik op drukte, stress en frustratie door in mijn holletje te kruipen. Nu dacht ik door cold-turkey 5 weken te gaan wandelen dat ik als herboren terug zou komen.

Maar halverwege kwam er dus een moment, ik schaamde mij omdat ik niet ook mijn bagage zelf droeg tijdens de wandeling. Ik schaamde me dat ik er tegen opzag om samen met iemand te lopen. Ik liep zelfs een dag door, terwijl ik een rustdag had gepland om een andere wandelaar te ontlopen.

Gaandeweg ontdekte ik dat ik de omstandigheden niet kan veranderen. Alleen mezelf kan ik veranderen. Shit happens, en daar moet ik vrede mee krijgen door mezelf aan te pakken.

Inmiddels heb ik geleerd me op een ‘kleinere manier’ terug te trekken. Ik moet af en toe even terug naar de rust en de stilte. Dat heeft me mentaal geholpen!

ONDERWEG © Francine Postma pelgrimsroute Noorwegen Zweden

ONDERWEG © Francine Postma pelgrimsroute Noorwegen Zweden

Welk advies zou je geven aan iemand die ook een dergelijke uitdaging aan wil gaan?

Wees niet bang! Denk niet te snel, ik kan dit niet. Mij werd door anderen gevraagd, ‘hoe kan je dit maken’? Waarom? Omdat ik een vrouw ben?

Het kan dus prima. Ga het onderzoeken, ga het regelen. Ik vroeg mijn man bijvoorbeeld of ik hem mocht ‘vrij kopen’ van zijn werk. Hij nam onbetaald verlof wat ik betaalde. Zo kon ik weg onder de tijd dat de kinderen naar school gingen. Het was allemaal best te doen!

Als je er tegenop ziet, ik heb veel gehad aan Ruben Heijloo van Nordic Pilgrim. Hij kan helpen met het plannen en organiseren. Het geven van praktische adviezen, overnachtingen en handige tips.

Het is fijn dat hij de hele route kent en dat hij altijd wel iemand kent langs de route die je dan weer kan helpen als je het even zelf niet meer weet.

Wat wordt je volgende uitdaging? Na het alleen wandelen en een boek schrijven?

Het kustpad, in etappes. Ik ben nu bijna klaar met Zeeland en ik loop nu af en toe mét tent en bepakking! Dat was in mijn hoofd nog wel een ding.

Of het een boek wordt dat weet ik nog niet. Ik noem mijzelf een wandelschrijver, dus misschien wil ik daar nog wel wat mee doen.

Ik merk wel dat ik mijn tax bereikt heb met alleen zijn. Ik kan nu prima samen met iemand lopen en dan eerlijk zijn. Tot de volgende weg zijn we stil. En misschien is samen stil zijn nog wel meer veelzeggend dan alleen stil zijn.

En als je dan wil delen, dan kan dat wel, waardoor het heel bijzonder kan worden.

Dat is mijn grootste uitdaging: Hoe blijf ik bij mezelf en hoe hou ik de verbinding met mijn omgeving, de natuur in gezelschap!
Je merkt wel dat wandelen voor mij de innerlijke reis is, meer nog dan de uiterlijke reis.

Het boek ‘Onderweg’ koop je bij Uitgeverij Fjord
Meer over de St. Olavsroute bij Nordic Pilgrim
Website van Francine Postma

 
Op Stap met Meneer Simmering
 
meld je aan voor mijn nieuwsbrief en ontvang een gratis ebook  
Meld je hieronder aan en krijg
‘Op Stap met Meneer Simmering’ gratis in je mailbox!

Ontvang...
* exclusieve verhalen en fotografie...
* Gratis Ebook 5 Wandelroutes in Antwerpen!