Heel even denk ik dat ik in Parijs ben beland. We zijn echter in Lille. De meest noordelijke Franse stad, net over de grens met België. Parijs is natuurlijk de fotografie stad bij uitstek, maar soms heb je de tijd en gelegenheid niet om naar die stad af te zakken en ga je dus aan de slag in een andere prachtige stad.
Lille verrast me meteen. De winkelgevels zijn chic, de voorbijgangers stijlvol, en het zachte ochtendlicht valt precies goed tussen de hoge gebouwen. Het is de perfecte plek voor een straatfoto. — klik.
Even verderop ontdek ik het Ilôt Comtesse, een verstopt stukje Lille waar de tijd lijkt stil te staan. Een jonge vrouw leest haar boek op een bankje, een kat spiekt door een open raam. Hier is alles zachter, trager. In het midden een beeld wat geen groter contrast kan zijn met de tijdloze omgeving, de oude huizen. Dit is het beeld van Lille… Oud en Modern naast elkaar.
Later die dag staan we stil onder het imposante Beffroi de la Chambre de Commerce. Het torentje tekent zich scherp af tegen de lucht. Hier voel je de grandeur van de stad, het verhaal van handel en trots. Met mijn camera vang ik zowel de toren als het plein — de contrasten tussen oud en nieuw, tussen steen en leven.
We drinken een koffie bij Nothing Hill. De naam doet Engels aan, de sfeer is eerder Scandinavisch, en de mensen zijn gewoon… Lillois. Ik blader door de foto’s op mijn camera. Geen Parijs, dat klopt. Maar wel een stad met karakter, licht, en lagen.
Lille heeft zich van haar mooiste kant laten zien — en ik heb het vastgelegd.
